ઘણા સમય પહેલા કેટલાક અર્થશાસ્ત્રીઓ અને વિચારકો ખાનગીકરણ અને શિક્ષણના ઊંચા ખર્ચના પ્રતિકૂળ અને અનિચ્છનીય પરિણામો તરફ આપણું ધ્યાન દોરતા હતા. પશ્ચિમમાં, વિદ્યાર્થીઓ કિડની વેચી રહ્યા હતા અને સ્ત્રીઓ ઉચ્ચ શિક્ષણ મેળવવા માટે પોતાનું શરીર વેચી રહી હતી. હું વિચારી રહ્યો હતો કે આ ખૂબ જ અતિશયોક્તિપૂર્ણ અવલોકન છે.
ભારતમાં લોકો તેમની સંપત્તિ અને મિલકતો વેચે છે અને દેવું પણ કરે છે. ધીમે ધીમે એવું લાગે છે કે અન્ય રોગો પ્રગટ થવા લાગ્યા છે. સુરતમાં પોલીસે 21 વર્ષની એક વિદ્યાર્થીનીને દેહ વેપારમાં સંડોવતા પકડી હતી તે જાણીને મને ખૂબ જ આઘાત લાગ્યો. મીડિયા અહેવાલો મુજબ, તેની પાસે તેના શિક્ષણ ખર્ચ માટે પૈસા નહોતા. તે ખૂબ જ દુર્ભાગ્યપૂર્ણ છે. પરંતુ તે ચિંતાજનક છે.
ઘણા લોકો એવા છે જે ચુપચાપ છોકરીઓને મદદ કરે છે. હું વનિતા વિશ્રામ મહિલા યુનિવર્સિટીના પ્રોવોસ્ટ ડૉ. દક્ષેશ ઠાકરને જાણું છું જેઓ ધ્યાનમાં આવ્યા વગર તેમના વિદ્યાર્થીઓને નાણાકીય મદદ કરે છે. યોગાનુયોગ, હું બે વાર તેમની ઓફિસમાં તેમના ઉમદા વર્તનને જોવા માટે હાજર રહ્યો હતો.
આવા મુદ્દાઓ પ્રત્યે ખૂબ ઓછા લોકો સંવેદનશીલ અને ચિંતિત છે.
વ્યક્તિઓ પોતાની ભૂમિકા ભજવતા રહેશે. પરંતુ આપણે બધાએ સામૂહિક રીતે ઉચ્ચ શિક્ષણની લોન વિશે વિચારવું પડશે. રાજ્યએ સસ્તું અને ગુણવત્તાયુક્ત શિક્ષણ પૂરું પાડવાની પોતાની જવાબદારી પાછી ખેંચવી ન જોઈએ. જો વ્યક્તિને પોતાનું અંગ વેચવું પડે અથવા સ્ત્રીને શરીર વેચવું પડે, તો સમાજ દ્વારા તેને સ્વીકારવામાં ન આવે.
ભારતમાં શિક્ષણ પૂરું પાડવાની આપણી વ્યૂહરચના પર પુનર્વિચાર કરવાનો સમય આવી ગયો છે. રાષ્ટ્રીય શિક્ષણ નીતિ એક સ્વાગતપાત્ર પહેલ છે. પરંતુ ધિરાણ પણ એટલું જ મહત્વપૂર્ણ છે.
સ્વાનસી યુનિવર્સિટી દ્વારા કરવામાં આવેલા સંશોધન દર્શાવે છે કે ડિગ્રીનો અભ્યાસ કરતી વખતે 20 માંથી એક વિદ્યાર્થી સેક્સ ઉદ્યોગમાં કામ કરે છે અને પુરુષો સ્ત્રીઓ કરતાં આવું વધુ કરી રહ્યા હોય તેવી શક્યતા છે.
ધ સ્ટુડન્ટ સેક્સ વર્ક પ્રોજેક્ટ રિપોર્ટમાં જાણવા મળ્યું કે વિદ્યાર્થીઓ વેશ્યાવૃત્તિ અને એસ્કોર્ટિંગથી લઈને કપડાં ઉતારવા અને ઇન્ટરનેટ વર્ક સુધીની દરેક બાબતમાં સામેલ છે.
15.jpg)
