વકફ સુધારા બિલ માટે રોડ પર નીકળનારાઓ દેશની સુરક્ષાના વિષયમાં રોડ પર કેમ નથી આવતા?

ભારત આપણું સ્વર્ણિમ રાષ્ટ્ર વિવિધતામાં એકતાનું પ્રતીક છે. પરંતુ તાજેતરની ઘટનાઓએ આ એકતા અને દેશભક્તિના મૂલ્યો પર ઊંડો પ્રશ્ન ઉભો કર્યો છે. વકફ સુધારા બિલ જેનો હેતુ વકફ સંપત્તિઓના વહીવટમાં પારદર્શિતા અને જવાબદારી લાવવાનો હતો તેની સામે દેશભરમાં ઉગ્ર વિરોધ પ્રદર્શનો થયા. ખાસ સમુદાયના લોકો અને કેટલાક રાજકીય પક્ષોએ આ બિલને ધાર્મિક સ્વતંત્રતા પર હુમલો ગણાવી રસ્તાઓ પર ઉતરીને વિરોધ નોંધાવ્યો. સુપ્રીમ કોર્ટમાં આ બિલ સામે અરજીઓ દાખલ થઈ અને રાજકીય ગરમાવો ચરમસીમાએ પહોંચ્યો. પરંતુ આ જ સમયે દેશમાં આતંકવાદી હુમલાની ઘટનાએ સમગ્ર વિશ્વને હચમચાવી નાખ્યું. આ ઘટના બાદ વકફ બિલના વિરોધમાં રસ્તાઓ પર ઉતરેલા લોકો અચાનક ગાયબ થઈ ગયા. આ ઘટનાએ એક મૂળભૂત પ્રશ્ન ઉભો કર્યો: શું આ આંદોલનકારીઓને દેશની સુરક્ષા અને રાષ્ટ્રીય હિતોની ચિંતા નથી?

દેશની સુરક્ષા એ દરેક નાગરિકની પ્રાથમિક જવાબદારી છે. આતંકવાદી હુમલાઓ જેમણે નિર્દોષ જીવોનું બલિદાન લીધું એ દેશની એકતા અને અખંડિતતા પર સીધો હુમલો છે. આવા સમયે જ્યારે દેશ શોક અને રોષથી ઘેરાયેલો હોય રાષ્ટ્રીય એકતા અને દેશભક્તિની ભાવના સાથે એકજૂટ થવું જરૂરી છે. પરંતુ વકફ બિલના વિરોધમાં ઉગ્રતાથી રસ્તાઓ પર ઉતરનારા લોકો આવા નિર્ણાયક સમયે ક્યાં ગયા? શું તેમનું આંદોલન માત્ર એક સમુદાય કે રાજકીય એજન્ડા પૂરતું મર્યાદિત હતું? આ પ્રશ્નો દેશના દરેક નાગરિકના મનમાં ઉઠવા સ્વાભાવિક છે.

રાજકીય પક્ષો જે ચૂંટણીઓ દરમિયાન મતો મેળવવા માટે વિશાળ સભાઓ યોજે છે તેઓ દેશભક્તિ અને ભાઈચારાની ભાવના જગાવવા માટે આવી સભાઓ કેમ નથી યોજતા? આતંકવાદનો સામનો કરવા અને રાષ્ટ્રીય એકતા મજબૂત કરવા માટે સમાજના દરેક વર્ગને એક મંચ પર લાવવું એ આજની સૌથી મોટી જરૂરિયાત છે. રાજકીય પક્ષોની જવાબદારી છે કે તેઓ માત્ર રાજકીય લાભ માટે નહીં પરંતુ દેશના હિત માટે પણ સક્રિય થાય. દેશભક્તિની ભાવના જગાવવા, આતંકવાદ સામે એકજૂટ થવા અને રાષ્ટ્રીય સુરક્ષાને પ્રાથમિકતા આપવા માટે સભાઓ અને જાગૃતિ અભિયાનો શરૂ કરવા જોઈએ.

આપણે એક એવા ભારતનું નિર્માણ કરવું જોઈએ જ્યાં દરેક નાગરિક પછી તે કોઈ પણ ધર્મ જાતિ કે સમુદાયનો હોય દેશની સુરક્ષા અને હિતોને સર્વોપરી માને. વકફ બિલના વિરોધમાં રસ્તાઓ પર ઉતરનારાઓએ પણ આતંકવાદના વિરોધમાં અને રાષ્ટ્રીય એકતા માટે એટલી જ ઉગ્રતા દર્શાવવી જોઈએ. દેશભક્તિ એ કોઈ એક સમુદાય કે પક્ષની ફરજ નથી તે દરેક ભારતીયના હૃદયમાં વસેલી ભાવના હોવી જોઈએ. આજે સમયની માગ છે કે આપણે બધા એક થઈને રાજકીય અને સામાજિક ભેદભાવો ભૂલીને આપણા રાષ્ટ્રની સુરક્ષા અને ગૌરવ માટે કામ કરીએ.