ગ્લોબલ વોર્મિંગને કારણે થતી આડ અસરોને કારણે ટૂંક સમયમાં જ વિશ્વના ઘણા દેશોને ફૂડ સપ્લાય ક્રાઈસીસની સમસ્યાનો સામનો કરવો પડી શકે છે. મીડિયામાં પ્રકાશિત થયેલા અહેવાલ મુજબ, વૈશ્વિક તાપમાન અને ખાદ્યપદાર્થોની સ્થિતિ અંગેના એક નવા અહેવાલમાં જણાવવામાં આવ્યું છે કે, ભારતને પાણી અને ગરમીના તણાવ (ભારતમાં ખાદ્ય સુરક્ષા)ને કારણે 2050માં ખાદ્ય પુરવઠામાં 16%થી વધુની તંગીનો સામનો કરવો પડશે, જે ખોરાકની અસુરક્ષિત વસ્તીમાં 50%થી વધુનો વધારો થઇ જશે. જો કે, અહેવાલમાં ચીનને ટોચ પર મુકવામાં આવ્યું છે, જ્યાં ખાદ્ય પુરવઠો 22.4% ઘટશે, ત્યારબાદ દક્ષિણ અમેરિકામાં 19.4%નો ઘટાડો થશે.
અહેવાલમાં જણાવાયું છે કે, ચીન અને આસિયાનના સભ્યો સહિત ઘણા એશિયન દેશો, જેઓ હાલમાં ચોખ્ખા ખાદ્ય નિકાસકારો છે, તેઓ 2050 સુધીમાં ચોખ્ખા ખાદ્ય આયાતકારો બની જશે. પાણીના તાણનો અર્થ એ છે કે, સ્વચ્છ અથવા વાપરી શકાય તેવા પાણીની માંગ ઝડપથી વધી રહી છે, જ્યારે સ્ત્રોતો સંકોચાઈ રહ્યા છે. 2019માં જળ સંકટનો સામનો કરવામાં ભારત વૈશ્વિક સ્તરે 13મા ક્રમે છે.
ભારતમાં પાણી પુરવઠાની ઉપલબ્ધતા 1100-1197 બિલિયન ક્યુબિક મીટર (BCM)ની વચ્ચે છે. તેનાથી વિપરીત, માંગ 2010માં 550–710 BCM થી વધીને 2050માં આશરે 900–1,400 BCM થવાની ધારણા છે. ગ્લોબલ કમિશન ઓન ધ ઈકોનોમિક્સ ઓફ વોટર (GCEW) દ્વારા પ્રકાશિત 1 સમીક્ષા અને તારણોનો અહેવાલ સૂચવે છે કે, ભારતની નબળી જળ નીતિની રચના પાણીના તણાવને સંબોધવામાં મુખ્ય અવરોધ છે. તે ખેડૂતોને ભારતની ઉર્જા સબસિડીને લક્ષ્યાંક બનાવે છે, જે પાણીના વધુ પડતા ઉપયોગને પ્રોત્સાહિત કરે છે, જેના કારણે ભૂગર્ભમાં જળની અછત થતી જાય છે.
અહેવાલમાં પાણીની અછત ઘટાડવા વેપાર પર ભાર મૂકવામાં આવ્યો છે. તે પાણીની તંગીવાળા દેશોને સ્થાનિક રીતે ઉત્પાદન કરવાને બદલે પાણી-સઘન કૃષિ ઉત્પાદનોની આયાત કરવા કહે છે. આ કમિશન 2022માં વર્લ્ડ ઇકોનોમિક ફોરમ ખાતે શરૂ કરવામાં આવ્યું હતું અને તે 17 નિષ્ણાતો, સમુદાયના નેતાઓ અને વિશ્વના તમામ પ્રદેશોમાંથી વિજ્ઞાન, નીતિ અને ફ્રન્ટ-લાઇન પ્રેક્ટિસ કુશળતાની વિશાળ શ્રેણીના પ્રેક્ટિશનરોનું બનેલું છે. અહેવાલમાં 2050 માટે અનુમાન લગાવવામાં આવ્યું છે અને આ પરિસ્થિતિ 2014 થી 2050ના આધાર વર્ષ સુધી વૈશ્વિક સિંચાઈયુક્ત ખાદ્ય ઉત્પાદન અને ખાદ્ય સુરક્ષાને કેવી રીતે અસર કરશે.
15.jpg)
